زه، زهی، زنه

و باز هم یادداشتی دیگر از استاد زبان‌های باستانی، سید احمدرضا قائم‌مقامی. از این یادداشت استاد، چیزهایی به نظرم رسید که اول می‌گویم. ۱. اصطلاح «زهی» که در فارسی قدیم بسیار استفاده می‌شده (مثلاً اصطلاح «زهی خیال باطل»)، در اصل به معنی «بزیی» و «زنده‌باشی» بوده معادل «زنده باد» در فارسی امروزی و «بژی» در کردی و تالشی. ۲. زهدان یعنی رحم، بچه‌دان. «زه» در لغت «زهدان» از ریشه‌ی فعل «زاییدن» است‌. ۳. در لهجه‌ی محلی خراسانی ما، زنه zene زدن آب یعنی نشت کردن آب،

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها